Wijn, bier en veel cider

Woensdagochtend begin ik op een beschaafde tijd aan mijn eerste meerdaagse buitenlandse reis van dit jaar. Vanaf Arnhem gaat het met de Abellio-Regionalexpress naar Düsseldorf, waar ik overstap op een IC naar Koblenz. Deze wordt gereden door de CFL, Luxemburg is namelijk de eindbestemming van deze trein. De CFL zet een driewagen-dubbeldekstreinstel in, wat op deze tijd van de dag ruim voldoende is. Dan met een Regionalbahn van VIAS via de rechter Rijnoever naar Rüdesheim in de Rheingau, deelstaat Hessen, waarmee ik dit hele traject zonder gebruikmaking van een DB-trein heb afgelegd! Rüdesheim is een tamelijk toeristisch wijnstadje, maar zo vroeg in het seizoen en buiten het weekend is het nog wel uit te houden. Na installeren op mijn hotelkamer eerst naar de Tourist Info, dan een eerste plaatselijke wijn proeven. Dat is een droge Riesling, de dominerende druivensoort alhier, ruim 80 % van de wijngaarden in de Rheingau is met deze druif beplant. Ook bij de copieuze maaltijd daarna drink ik een Riesling, iets minder droog dan de eerste.
Donderdagmorgen een stevig ontbijt, dan wederom wat rondkijken in het stadje, opvallend is de boulevard langs de Rijn met tussen weg en rivier de spoorlijn waar vooral veel goederentreinen langskomen. Mijn wandeling eindigt vooreerst bij Asbach-Uralt dat hier zijn wortels heeft. Eerst bekijk ik een film over de geschiedenis van het bedrijf, daarna gaat het via de stookruimte naar de ontvangstruimte annex winkel, waar ik een glaasje 15 jaar oude Weinbrand proef en enkele flesjes en gevulde pralines aanschaf. Daarna terug naar het centrum en een kop koffie. De lunch is eenvoudig (sandwiches) en alcoholvrij.

Cider Week Frankfurt 3: Cider World

Frankfurter Apfelweinmesse, zondag 15 april

Georganiseerd door Apfelwein International en voorheen bekend onder de naam Apfelwein Weltweit, nog steeds in het Gesellschaftshaus Palmengarten, vlakbij de Bockenheimer Warte, een OV-knooppunt met U-Bahn, tram en bus. De toegangskaart had ik vorig jaar oktober met vroegboekkorting al aangeschafr, en geeft toegang (polsbandje) plus vrij proeven uit een glas dat je huurt voor vijf euro, een groot model wijnglas. Op diverse plaatsen in de zaal en op de galerij erboven waren tafels met flessen water die ook tijdig werden bijgevuld. Te proeven eerst en vooral ciders, van plat tot bruisend, daarnaast sappen, versterkte ciders en gedistilleerd. Een kleine 100 deelnemers uit 17 landen: Duitsland, gastland Ierland, Spanje, Luxemburg, Tsjechië, Japan, U.K., Frankrijk, Nederland, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Denemarken, Noorwegen, Finland, Letland en de U.S.A. Je krijgt niet heel veel drank in je glas, zeker bij de duurdere specialiteiten niet en kunt daardoor heel veel proeven, vooral zolang je het sterkere spul mijdt. Net als vorig weekend in Zürich waren het de voeten die zeiden dat het wel mooi geweest was, de lever kon het nog wel aan. Boven was er als vanouds naast de galerij een ruimte met etensstands, waar je gewoon met (kontant) geld kon afrekenen, ik heb me beperkt tot een Brezen.Met vooraf een redelijk uitgebreide brunch en naderhand een forse avondmaaltijd plus een glas Apfelwein ben ik goed op de been gebleven.

Ciderweek Frankfurt 2: diner

In restaurant Torschänke in het Forsthaus Gravenbruch (Neu-Isenburg, tussen Dreieich en Frankfurt) werd gedurende de Ciderweek een cidermenu aangeboden, bestaande uit een aperitief en drie gangen met begeleidende dranken, alle ciders komen van Kelterei Nöll in Frankfurt-Griesheim. Alleen op de zaterdagavond was de juniorchef van het familiebedrijf, Alexander Nöll, aanwezig om de gekozen ciders toe te lichten. We begonnen met een droge Apfelschaumwein (gemaakt met nagisting op fles en degorgement) als aperitief, gevolgd door een appel-erwtensoep met munt gecombineerd met een sortenreiner Apfelwein van Cox orange (op de foto staat deze achter de soepkom, rechtsachter nog het lege aperitiefglas). Het hoofdgerecht werd gevormd door varkensmedaillons gegratineerd met appelmosterd, daarbij appel-aardappelpuree, kleine stukjes gebakken bloedworst en rode biet. Hierbij een tweede sortenreiner Apfelwein, Schone van Boskoop. Het dessert was appelwijn-tiramisu met appelsorbet, begeleid door een Apfelsecco met rode Weinbergpfirsich (wilde perzik), deze werd weerin het slanke glas geschonken. Drie heerlijke gerechten en drie interessante combinaties, naar mijn mening geslaagd tot bizonder geslaagd, dat laatste gold dan vooral voor de soep en het dessert; het sorbetijs en de secco zouden overigens tezamen een lekkere spoom opleveren.

 

Ciderweek Frankfurt 1: proeverijen

Voorafgaande aan het ciderfestival CiderWorld 2018 was er een ruime week van activiteiten. Als ik die allemaal had willen bijwonen had ik wel bijna 10 dagen in het Frankfurtse moeten verblijven, dat was me wat te gortig, daarom ben ik “pas” op dinsdagmiddag in FFM (kort voor Frankfurt am Main) gearriveerd. Ik heb vervolgens drie heel verschillende proeverijen bijgewoond op de dinsdag-, woensdag en donderdagavond.

Dinsdag: Zur Buchscheer: Apfelwein erkenn’ich blind

Helemaal in het westen van Sachsenhausen ligt Zur Buchscheer, vlakbij S-Bahn- en tramstation Louisa. Om halfacht zat de achterzaal vol met belangstellenden die in zwarte wijnglazen een tiental fruitwijnen te proeven kregen, waarbij we steeds eerst moesten proberen te raden wat het was, waar het mogelijk vandaan kwam of wat ermee aan de hand was. Pas daarna gaf gastheer Robert Theobald ons nadere informatie. We proefden:

• Apfelsecco van 100% Rubinette appelen, dus “sortenrein” (Obsthof Schwinn, Hessen)
• Braeburn sortenrein van Küchlbauer uit Oostenrijk
• Poolse cydr Lubelski
• Sortenreiner Boskoop 2013 van Zur Buchscheer
• Cider uit Letland (Mr. Plüme)
• Instinker: een rhabarberwijn, ook uit Letland (zuur!)
• Cidre brut Kermao uit Bretagne
• Cortina sidra natural uit Asturie
• Cydonia Apfelwein mit Quitte (Weidmann & Groh, Hessen)
• Nog nagistende Apfelwein van 60% Trierer Weinapfel, Zur Buchscheer

Woensdag: Daheim im Lorsbacher Tal: Die weite Welt des Apfelweins

Dit traditionele Apfelweinrestaurant ligt wat verborgen in een soort binnenhof in een van de oudere delen van Sachsenhausen. Ook hier wordt zelf cider gemaakt, daarnaast is er de Apfelweinkarte, een boekwerk met ciders uit alle windstreken. Deze grote voorraad is een wat uit de hand gelopen hobby van eigenaar Frank Winkler, die ons daardoor een reisje langs acht verschillende landen kon laten maken. We kregen tussendoor nog een rondleiding door de kelder en konden ons even verlekkeren aan al het moois dat daar staat. Op tafel kwamen;

• Saft vom Fass van Möhl, Thurgau, Zwitserland
• Apfelwalzer, Schaumwein van Dieter Walz (Hessen)
• Maley, een Italiaanse Schaumwein gemaakt van appels uit de Franse (!) Alpen
• Tamura Cidre uit Japan (zoet – en dan was dit nog de “droge” versie)
• Abavas, mousserende appelwijn uit Letland
• Fejø Cider demi sec uit Denemarken
• Finnbarra dry Irish cider (in weerwil van de naam ook tamelijk zoet)
• Cidre Nerios uit Bretagne

Donderdag: Apfelweinhandlung Jens Becker: Stöffche’ Verkostung

Deze winkel ligt niet ver van Lorsbacher Thal in een straat die naar een van de bruggen over de Main leidt. De proeverij was heel anders van opzet. Je kreeg bij binnenkomst een stempelkaart waarmee je zes glaasjes/glazen Hessiche Apfelwein kon proeven en drie bijpassende hapjes. Er was bewust geen nadere informatie over de ciders zodat er onbevangen geproefd kon worden. Onze gastheer vroeg de deelnemers wel om zo mogelijk aan te geven welke van de zes ze het lekkerst vonden. Van een appelwijn was niet heel veel voorradig, daar greep ik helaas mis, maar ik kon de heer Becker wel gelukkig maken: mijn voorkeur, nummer vijf, was door hem gemaakt. Verschillende mensen die ik op een van de twee voorgaande proeverijen gezien had kwamen hier ook proeven. Robert Theobald van Zur Buchscheer was ook aanwezig zodat ik het ook nog even over bier kon hebben: hij heeft ook een kleine brouwinstallatie en brouwt 1 bier met nagisting op fles dat alleen ter plekke verkrijgbaar is.

Zürich Bier Festival 2018

Zaterdag 7 april

Net als voorgaande jaren in en bij het Spirgarten-theater in Zürich-Altstetten, minder dan 10 minuten wandelen van het station. Dit jaar een dag naar voren geschoven, de donderdagavond in plaats van de zondagmiddag. Toegangsprijs nog steeds 20 CHF, daarvoor kreeg je alleen een polsbandje als toegangsbewijs, een boekje en een pen. Het proefglas (TeKu) huurde je voor 5 Frank, de bieren betaalde je met muntjes van 1 Frank per stuk, de bieren kostten in het algemeen 1 tot 3 muntjes voor 0,1 liter, heel zelden zelfs 4. Geen mogelijkheid tot glazenspoelen, maar overal kon je desgewenst een schoon glas krijgen.

Bij het bekijken van het boekje dacht ik eerst dat er wel erg veel buitenlandse brouwerijen waren, totdat ik doorkreeg dat veel nieuwe Zwitserse brouwerijtjes een engelse naam hebben uitgekozen. Van de 31 stands waren er 17 van Zwitserse brouwers, 11 van buitenlandse en dan nog drie importeurs. Het overgrote deel was nieuw voor mij, wat de keuze ietwat bemoeilijkte. De richtlijn die ik dan pleeg te volgen is kijken naar de biertypes en naar de grondstoffen, veel kruiden, vruchten of nog vreemdere ingrediënten is bijvoorbeeld een reden om het bier (of zelfs de brouwer) te mijden. Desalniettemin bleef er nog heel veel te proeven, ik heb me bijna geheel beperkt tot bieren van Zwitserse brouwers, met een uitstapje naar Spanje (Alhambra Cervecas, gesticht in 1925, waarschijnlijk de oudste brouwerij aanwezig). Nederland was vertegenwoordig door Het uiltje, dus ik kon nog even Nederlands praten, verder ging het in het Duits of vaak ook in het Engels. Binnen in de zaal alleen statafels, er was zitgelegenheid buiten, maar zonder beschutting, dus veel te heet en zonnig (plus etensgeuren, alle etenskramen stonden buiten). In het zijzaaltje waar je twee jaar geleden nog kon zitten waren nu ook stands en enkele statafels geplaatst. Daarom ben ik ook niet helemaal zolang gebleven als eerst gepland, mijn voeten protesteerden. Het laatste muntje heb ik in de winkel gebruikt bij de aankoop van een flesje cidre.