Vrijdag 27 en zaterdag 28 juni.
Van het bescheiden begin, twee jaar geleden, heeft dit festival gewijd aan bieren met Brettanomyces-gist en andere “wilde dieren”, zoals de organisatoren het zelf beschrijven, zich behoorlijk ontwikkeld. In 2012 vond de eerste editie plaats op twee lokaties (In de Wildeman en de Bierkoning), inmiddels zijn het er vijf: de twee genoemde, plus De Prael, Arendsnest en Beer Temple. Op deze lokaties waren proeverijen, lezingen, presentaties in allerlei vormen en maten. Bij de Bierkoning waren er brett-bieren van de fles, op de andere lokaties vooral bieren van het vat (“keg”) en op cask, plus soms ook van de fles. Enorm veel mogelijkheden, dus er moest een keuze gemaakt worden. En het hoefde niet alleen bij bier te blijven.
Vrijdagmiddag eerst naar de Beer Temple, eerst een zuur bier met bescheiden alcoholgehalte van Mikkeller om in te drinken terwijl Ciderman Raúl Henriquez (uit Groningen) zijn spullen naar binnen sjouwt. Wilde ciders uit Ierland en Engeland staan op het programma, interessant en lekker. Daarna wandel ik met een kleine omweg via de Bierkoning naar de Wildeman en proef daar twee zure bieren van cask en eet er een passend hapje bij. Dan door naar De Prael, waar Ron Pattinson een lezing houdt over zure Duitse bieren (!). Berliner Weisse en Gose zullen bij sommige mensen nog wel een belletje doen rinkelen, maar Lichtenhainer, Cottbusser, zure Alt? Na deze interessante presentatie zet ik er voor dag 1 een punt achter.
Zaterdagmiddag naar het Arendsnest waar ik vijf bieren, gebrouwen naar historische voorbeelden (“Vintage beers”) kan proeven. Het onderzoek naar de brouwwijze/recepten van de bieren is wederom van de hand van Ron Pattinson. Een ervan (Cottbusser) had ik gisteravond al geprobeerd, maar krijg nu weer een glaasje aangeboden van iemand die het echt véél te zuur vindt. De andere bieren zijn overigens niet zuur en van Engelse origine. Een proefglaasje van 15 cl is steeds ruim voldoende om de redelijk tot zeer intense smaken van dit viertal waar te nemen. Dan wederom naar de Wildeman, maar nu voor iets heel anders: Helles Bockbier uit de Klosterbrauerei Mallersdorf, dus gebrouwen door Schwester Doris. Een klassieker, geserveerd per halve liter beugelfles, dus daar doe ik wel even over. Daarna vind ik het wel weer welletjes en ga op huis aan.