Festival der Bierkulturen 2013

Na een alcoholvrije dag, op zondag het tweede festival van dit lange weekeinde, de vierde editie van het Festival der Bierkulturen in Köln-Ehrenfeld. Georganiseerd door de kleine Keulse brouwerij Braustelle in een wijkcentrum op circa 200 meter van de brouwerij, vrijwel even ver van het station Ehrenfeld, waar de RE Mönchengladbach – Keulen – Koblenz stopt, die in Mgb direkte aansluiting van en op de RE Venlo – Düsseldorf (- Wuppertal – Hamm) biedt. Onder het station bevind zich nog een tramhalte, zodat het festival uitstekend per OV bereikbaar is.
Toegang is vijf euro inclusief een proefglas met maatstrepen op 15 en 30 cl. Betalen gaat met fiches/muntjes (“chips”) van 50 cent, de bierprijzen beginnen bij twee muntjes per 15 cl, drie of vier per glas komt ook vaak voor, zelden meer. Er zijn een stel brouwerijen uit Duitsland aanwezig: Alzeyer Volkerbräu, Bayerischer Bahnhof (Leipzig), natuurlijk Braustelle (met huurder Freigeist), Fritz Ale (Bonn), Lahnsteiner Brauerei, Mc Müllers (Linnich), Siegburger Abteibrauerei en Sünner (Keulen). Dan Black Isle Brewery (Munlochy, Scotland), Brasserie Trois Dames (Ste. Croix, Zwitserland), De Molen (Bodegraven, Nederland), Hofbrouwerijke (Beerzel, België), London Fields Brewery en Oud Beersel (België). Een Tsjechische brouwer was helaas verhinderd, voor hem in de plaats was er nog een heel kleine brouwer uit Königswinter, mein Sudhaus. Ook bierwinkel Bierzwerg was van de partij.
Sünner beroept zich erop de oudste Kölsch-brouwerij te zijn, had twee bizondere bieren bij zich plus vijf distillaten, ze brouwen én stoken. Ook de Lahnsteiner brouwerij laat veel van z’n bieren in andere produkten verwerken, zoals kaas, worstjes, mosterd en ook weer distillaten. Deze brouwerij had ook een Stachel meegebracht, een gloeiend gestookte ijzeren stang waarmee je even in daartoe geschikte bieren roert, dit geeft ondermeer warm schuim (het bier blijft koel!) met extra caramel (zoek “bier stacheln” maar eens op). Veel van de Duitse brouwers haden bizondere brouwsels meegenomen, die ze vaak in hun eigen omgeving niet schenken. Het publiek op dit festival is echter geen doorsnee en behoorlijk avontuurlijk ingesteld. Er werd dan ook enthousiast geproefd en gediscussieerd. Een leuke en welbestede middag.
Enkele foto’s van het festival vind je hier. Ze komen van Volker Quante, een Duitse bierliefhebber en hobbybrouwer die ik voorheen slechts via het WWW kende.

Week van het Nederlandse Bier 2 – Nederlands Bierproeffestival

Op het Spuiplein in Den Haag, in tenten, onder afdak (bijgeplaatst vanwege de weersvoorspelling?) en deels in de openlucht. Vorig jaar was de eerste editie van dit festival nog in de Grote Kerk. Toegangsprijs is 13 Euro (of enkele centen minder als je vantevoren via internet een kaartje koopt, nominaal 11 euro maar daar komen administratie- en betalingskosten bij, voor een ticket dat je zelf uitprint!). Daarvoor krijg je een proefglas, een festivalboekje en drie munten ter waarde van €1,75 plus een “goodiebag” waarvan de inhoud niets voorstelt (zoals nogmaals dat boekje en de krant van de Week v/h Ned. Bier die je meestal al toegezonden kreeg of elders meegenomen had). Vorig jaar waren nog vier munten inbegrepen in de toegangsprijs, en dat was onder dak. Een forse achteruitgang wat mij betreft, ongeacht de weersomstandigheden.
Een heel behoorlijke selektie van grote en kleine brouwerijen en brouwfirma’s waren aanwezig, met vele interessante bieren. Een biernaam die je vaak tegenkwam was kuit(bier), een poging tot reconstructie van een middeleeuws biertype met een groot aandeel havermout en ook tarwe, zonder kruiden en goed gehopt. Ik heb er diverse geproefd, ze alle interessant en enkele ook lekker gevonden (lekker gedefinieerd als: daar lust ik nog wel een glas van). Met name de aanwezige kleine brouwers waren enthousiast hun produkten (en bier in het algemeen) aan het promoten, bij de grote was dat soms iets minder het geval, dat was vorig jaar niet anders trouwens. Er was het nodige aan vast voedsel te verkrijgen, koud zowel als warm, sommige artikelen waren wel aan de (zeer) prijzige kant.
Dankzij een aantal enthousiaste brouwers en andere bierliefhebbers (bekenden en anderen) heb ik me al met al wel redelijk vermaakt, maar in het algemeen vond ik het festival minder dan vorig jaar en eigenlijk voor een “Nederlands Bierproeffestival” onder de maat. Volgend jaar graag op wat hoger peil, vooral qua lokatie. Dan zijn de toiletvoorzieningen meteen ook beter en kan er overal geproefd worden zonder stankoverlast van rokers. Over proeven gesproken trouwens: een groter glas (met duidelijke maatstreep) dat niet vol geschonken wordt zou ook beter zijn. En de online-ticketverkoop kan volgens mij ook goedkoper.

“Week” van het Nederlandse Bier 1 – Bewust Bier

Voor de tweede maal wordt door grote en kleine Nederlandse brouwerijen (en andere partijen zoals PINT) een “week” van  het bier georganiseerd, die liefst 11 dagen duurt, de titel staat daarom bij mij tussen aanhalingstekens. De opening was op donderdag, voor mij persoonlijk was de opening op vrijdag met het symposium Bewust Bier, georganiseerd door PINT.
Na wat quasi-Haagse ongein kwamen een viertal sprekers met ieder een goed verhaal, dat helaas niet in elk geval even goed over het voetlicht werd gebracht, desondanks de moeite waard. Aan de orde kwamen het genieters-aspect (moeilijk beter te benoemen), het gezondheidsaspect in negatieve zin (de gevaren van misbruik), het gezondheidsaspect in positieve zin ( de gunstige effecten van gematigd regelmatig alcoholgebruik) en -simpel gezegd- de milieuaspecten (Maatschappelijk verantwoord ondernemen).
Tussendoor en nadien de mogelijkheid tot het stellen van vragen en discussie. Daarbij werden ook enkele contrasterende bieren aangeboden (van alcoholvrij tot zeer zwaar) en werd ook in de behoefte aan vast voedsel voorzien (broodjes). Het symposium vond plaats in een grote tent op het Spuiplein, waar later de restauratie  en het muziekpodium van het bierfestival waren. Door de herfstachtige weersomstandigheden geen ideale lokatie, hoewel ik vermoed dat deze tent bij zonnig en warm weer evenmin een ideale verblijfplaats geweest zou zijn. Ik ga ervanuit dat Pint nog nader verslag doet van dit interessante symposium, ik heb in ieder geval niet voor niets de wind en regen/hagel getrotseerd.

Nederlands Speciaalbier Festival

Dit festival in ‘s-Hertogenbosch stond voorheen bekend als KBC-festival. In de openlucht, op de markt stonden de kramen in een grote driehoek opgesteld. Ruim dertig brouwerijen en “brouwerijen” hadden alle minstens twee bieren meegebracht, vaak zelfs veel meer dan twee. Alle bieren werden in 15 cl-proefglazen geschonken tegen de eenheidsprijs van 2 euro, tebetalen met jetons die aan drie kassa’s te verkrijgen waren. Het weer werkte prima mee, op een windvlaag die een parasol wist los te scheuren (!) na, gelukkig liep dat goed af. Het werd in de loop van de middag erg druk en de (naar mijn idee toch al niet bijster vlot werkende) kassa’s konden de toeloop een tijdlang niet aan, er waren ook eerst te weinig muntjes . Desalniettemin bleef de sfeer steeds goed. Omdat het koopzondag was waren niet alleen de omringende horecabedrijven geopend maar ook alle winkels; daarnaast waren er ook diverse marktkramen nabij, etensmogelijkheden te over. Minpunt: de (versterkte) muziek ervoer ik (en ik niet alleen)als regelmatig behoorlijk hinderlijk. De geproefde bieren waren alle redelijk tot zeer interessant, maar niet noodzakelijkerwijs ook lekker, laat staan evenwichtig. Toch heel wat moois geproefd; ook de NS werkte perfect mee, al met al weer een geslaagde dag.

ZBF in Leuven

Sinds vorig jaar vindt het grootste bierfestival van België, het Zythos Bier Festival, plaats in de Brabanthal te Leuven. Vorig jaar zat ik dat weekend aan de whisky in Limburg a/d Lahn, maar dit jaar heb ik het festival dus voor het eerst op de nieuwe lokatie bezocht. Dit was overigens alweer de tiende editie, nummers een t/m acht vonden plaats in Sint Niklaas.
Om te beginnen de reis: door de miskleun “Fyra” is de verbinding naar België via Roosendaal / Antwerpen aanmerkelijk trager geworden, plus nog eens minder frequent, nog slechts drie treinen per twee uur. Op de heenweg ben ik met een van de “Benelux v2” treinen van Den Haag naar Antwerpen gereisd en vandaar met een stoptrein via Lier en Aarschot naar Leuven, terug ging het via Mechelen en Roosendaal, dat is helemaal boemelen. De stoptrein (Brussel Luchthaven -) Mechelen – Antw. – Essen – Roosendaal was vanaf Antwerpen bovendien zeer vol, veel mensen moesten staan. In Leuven rijden dan zogeheten pendelbussen van het station naar de hal die in een buitenwijk ligt. Sommige van deze bussen rijden echter gewoon als lijnbus, andere als direkte bus (zonder tussenhaltes), het verschil was niet duidelijk. De totale reisduur komt zo op circa 9 uur heen en terug voor ongeveer half dat aantal uren proeven, oftewel 2 op 1, een slechte verhouding.
De Brabanthal is groot en hoog, maar donker, wat bij het zonnige weer buiten des te meer opviel. Een grote vooruitgang viel snel op: geen muzak, eindelijk! Ook een goede vondst: voor toiletgebruik betaal je 1 keer € 1,50, je krijgt een stempel op de arm en kunt de rest van de dag onbeperkt wateren. Verder waren er nog steeds de bescheiden stands van vroeger, maar nu een honderdtal, verdeeld over vier “eilanden”. Bierkeus te over dus, waarbij alle bieren nog steeds voor 1 jeton (muntje) gaan, de prijs per jeton was € 1,40. Behoorlijk veel zitgelegenheid, in de zaal zelf en ook erbuiten. Buiten is er een rokersgelegenheid, en elders een “foodcorner”, lees broodjes en vette happen. In de zaal een stand met niet alcoholische dranken en kaas / worst, contant te betalen. Op de zondag was het aangenaam druk, de zaterdagmiddag is het naar verluid aan het einde van de middag érg druk geweest.
Daar het festival de zaal in St. Niklaas allang ontgroeid was, is het een goede beslissing geweest om naar Leuven te verhuizen, deze stad ligt bovendien een stuk centraler in de Bels. Dat het voor Nederlanders dan verder reizen is, het zij zo. Opzet en indeling behoeven misschien nog wel wat bijstelling, maar dat gebeurt vanzelf wel. Eén minpunt moet me nog wel (weer) van het hart: bij het hoge niveau van de bieren steekt dat van de etenswaren wel schril af, voornamelijk vettte happen. En de kaas had dit jaar de mosterd echt nodig om nog ergens naar te smaken, dat ben ik beter gewend. Maar verder heb ik me goed vermaakt en een heleboel bekenden weer eens gesproken. Ik heb inmiddels geconstateerd dat er in 2014  geen datumbotsing met de Whiskyfair is, maar wel met de Solothurner Biertage.