Behouden vaart

Dit is de naam van een verjaardagsbierbier dat is gebrouwen door de éénjarige Leidse Stadsbrouwerij en Jopen in de ketels van de Jopenkerk in Haarlem. Het recept kwam van Peter Slotboom (CasXcade brouwerij) en is gebaseerd op het Princessebier zoals dat ondermeer door de oude Leidse brouwerij De Posthoorn werd gebrouwen. De Posthoorn was de laatste brouwerij binnen de Leidse singels tot vorig jaar. Het is een amberkleurig bier geworden met een behoorlijk aandeel roggemout, gekruid en “opgefrist” met sinaasappelschil en wat hop (Cascade vanzelfsprekend), alcoholpercentage 6,5 en vervaarlijk doordrinkbaar. Daar beide brouwerijen (vrijwel) aan het water liggen dat Haarlem en Leiden verbindt (Leidsevaart / Haarlemmer trekvaart) en deze vaart ook jarig was (360) is het bier min of meer symbolisch over het water vervoerd. De Vrienden van het St. Stevensgilde (het Leidse Brouwersgilde) kwamen daartoe naar Jopen waar het bier van de tap werd geproefd. Daarna werden diverse dozen met flessen naar twee gereedliggende sloepen gebracht, waarna de ongeveer vijf uur durende tocht (bij schitterend weer!) kon beginnen. Niet verwonderlijk waren bij aankomst in Leiden vrijwel alle flesjes leeg, dus was het maar goed dat het bier ook op een wat conventioneler manier naar Leiden was gebracht en inmiddels in het Stadsbrouwhuis van de tap verkrijgbaar was. En ik hoop dat de eenden, futen, ganzen, zwanen en ander gedierte de schrik van onze passage weer te boven zijn gekomen.

LIB festival Leiden

Leiden kent al enkele jaren bierfestivals, maar tot nog toe waren die altijd relatief kleinschalig en eendaags. LIB (Leven in de brouwerij) is andere koek, een tweedaags festival in de Stadsgehoorzaal in hartje Leiden. De bijna veertig stands waren verspreid over de grote zaal en bijbehorende foyers op de begane grond en de Breezaal op de 1e verdieping. Vanuit de grote foyer kon je ook nog naar buiten, waar nog enkele etensstands stonden. Sommige stands schonken bieren van meer dan 1 brouwerij, dus meer dan veertig brouwerijen waren vertegenwoordigd en vrijwel elke stand bood meerdere bieren aan, keus te over.

Entree was 15 euro, daarvoor kreeg je een glas (zonder logo of maatstreep) met een schenkinhoud van ongeveer 20 cl, twee munten (3 euro per stuk) en een boekje met plattegrond en dergelijke, maar geen bierlijst. Bij sommige stands was het dan zoeken en vragen om te weten te komen wat er geschonken werd (of eventueel ging worden). Beide dagen waren er enkele proeverijen  (een masterclass is heel iets anders). De keuze aan etenswaren was behoorlijk divers en van bovengemiddelde​ kwaliteit. Ook was  er versterkte muziek/muzak in de grote zaal en werd er later in de middag meen ik ook iets opgebouwd in de Breezaal boven, terwijl ik hoorde dat er zaterdagavond ook een band gespeeld had in de grote foyer beneden. Zitplaatsen waren er binnen nauwelijks, buiten de foyer stonden een stel tafels en banken.

Naar mijn idee is een bierfestival met een grote bierkeuze bedoeld om veel verschillende bieren te proeven en daarover van gedachte te wisselen met brouwers​ en​ medebezoekers. Dat betekent dat de hoeveelheid bier te groot was (en de prijs per glas te hoog) en de muziek een storende factor. Het glasmodel is verre van ideaal omdat het volgetapt wordt, daarmee niet geschikt om goed te ruiken, iets wat ik trouwens bij de proeverij van Gulpener bieren proefondervindelijk kon aantonen, daar werden namelijk AnDer proefglazen gebruikt. Verder willen niet-rokers ook wel kunnen zitten. Dit festival heeft potentie, maar aan de uitwerking valt nog wel wat te verbeteren.

Engeland in maart – Beer Now 2017

De European Beer Bloggers Conference, waaraan ik driemaal heb deelgenomen (2012 in Leeds, 2015 in Brussel en 2016 in Amsterdam) is van opzet veranderd en vindt nu onder de naam Beer Now plaats in Sheffield, gekoppeld aan de brouwersbeurs BeerX en het bierfestival Beer Alive! van de Society of Independent Brewers (SIBA). Een goede reden om weer eens de Noordzee over te steken. En dat letterlijk: niet met de trein naar Brussel om daar de Eurostar te nemen, maar gewoon naar Hoek van Holland om daar de veerboot naar Harwich te nemen, zolang het nog op die manier kan: in april begint de ombouw van de spoorlijn Schiedam – HvH tot metrolijn. Helaas wordt er ook in maart al voorgewerkt: vanaf Schiedam moet ik zondagavond met de bus naar de Hoek, maar dat functioneert zo goed dat ik zelfs iets te vroeg ben en nog even moet wachten alvorens te kunnen inchecken. De Stena Britannica is goed gevuld met vrachtwagens, maar gewone passagiers zijn er niet zoveel; het blijft die avond vrij rustig in de restaurants en andere publieke ruimtes. Ik slaap redelijk goed in m’n eenpersoonshut, maar wat kort, ontscheping is al om 06:30.

Veel treinpassagiers blijken er al helemaal niet te zijn: omdat in Harwich de loopbrug vervangen wordt moeten de voetpassagiers per bus het schip verlaten, we blijken met z’n allen (inclusief bagage) in een niet al te grote (stads)bus te passen. Twee minutjes later worden we afgezet bij het douanekantoor, tien minuten later zit ik in de trein. In Manningtree stap ik over op de sneltrein naar Norwich, daar ben ik al tegen negenen. Ik heb afgesproken dat ik mijn koffer en rugzak alvast in mijn B&B kan afgeven, daarna terug naar het station, dat is vlakbij. Ik koop een treinkaart voor vrij treinreizen in East Anglia met zo hier en daar ook nog wat busreizen, met name de stadsbussen van Norwich. Eerst gaat het op en neer naar Great Yarmouth voor een korte wandeling en koffie, de Noordzee heb ik niet gezien want het station van deze plaats is een heel eind van de boulevard.

Terug in Norwich wandel ik eerst naar de (Anglicaanse) kathedraal, maar wacht nog even met de bezichtiging tot na de lunch in de refectory, met thee. Erna bekijk ik de fraaie kerk uitgebreid en doe nog enkele aankopen en wandel dan naar mijn B&B om in te checken. Wat later met de bus naar de andere kant van de binnenstad voor een bezoek aan de tweede kathedraal van de stad, de katholieke, gewijd aan Johannes de Doper. Deze kerk is neogothisch en werd voltooid in 1910. Vervolgens weer met de bus terug naar het centrum, wat rondkijken en nog een hapje eten, met een glaasje cider. Terug op mijn kamer kan ik goed merken dat de voorgaande nacht wat kort was en maak het niet laat.

Chocoa-festival

Amsterdam, zondag 26 februari

De tweede editie van dit chocoladefestival vond wederom plaats in de Beurs van Berlage, maar was veel ruimer opgezet, met stands in alledrie de grote zalen. De toegangskaart had ik reeds in november op het Bokbierfestival gekocht, voor een (zeer) zacht prijsje. Er waren wederom veel stands met voornamelijk chocolade maar ook veel verwante én combineerbare produkten. Diverse proeverijen waarbij soms een (niet heel grote) eigen bijdrage gevraagd werd boden verdere mogelijkheden tot combineren. Twee van die proeverijen heb ik bijgewoond, eenmaal bier en chocolade en eenmaal whisky en chocolade. Verder heb ik aan verschillende stands chocolade gecombineerd met Pedro Ximenez sherry, met een Zuidafrikaans equivalent van oude Tawny port en met Venezolaanse rum (kampioen was de PX). Dan waren er soms nog heel bizondere hapjes (bijvoorbeeld een brownie met daarop blue shropshire!) en natuurlijk hoefde het niet altijd alcohol te zijn, koffie met chocola bijvoorbeeld. Ook een bizonderheid was een witte mousserende wijn waarin chocola en hazelnoot verwerkt was, heel apart (en lekker). Ik heb mij een aantal uren uitstekend vermaakt en ben weer met het nodige lekkers in vaste en vloeibare vorm naar huis gegaan.